Deuteronomy 15

Blwyddyn canslo dyledion

(Lefiticus 25:1-7)

1“Ar ddiwedd pob saith mlynedd rhaid cyhoeddi fod dyledion yn cael eu canslo. 2Dyma beth sydd i ddigwydd: Rhaid i'r credydwr ddileu unrhyw ddyledion sydd gan bobl eraill iddo. Ddylai e ddim gorfodi un o'i gydwladwyr yn Israel i dalu'r ddyled. Mae'r amser i ganslo dyledion wedi dechrau. 3Gallwch hawlio ad-daliad gan bobl o'r tu allan, ond mae dyledion eich cyd-Israeliaid i gael eu canslo.

4“Ddylai neb fod mewn angen yn eich plith chi, am fod yr Arglwydd yn mynd i'ch bendithio chi yn y wlad mae'n ei rhoi i chi 5os byddwch chi'n ufudd ac yn cadw'r holl orchmynion dw i'n eu rhoi i chi heddiw. 6Bydd yr Arglwydd eich Duw yn eich bendithio, fel gwnaeth e addo. Bydd pobl Israel yn benthyg i wledydd eraill, ond ddim yn gorfod benthyca gan unrhyw un. Bydd Israel yn rheoli gwledydd eraill, ond fyddan nhw ddim yn eich rheoli chi.

7“Os bydd un o bobl Israel, sy'n byw yn eich pentrefi chi, mewn angen, peidiwch bod yn galon-galed ac yn grintachlyd. 8Yn lle hynny, byddwch yn garedig ac yn hael, a benthyg beth bynnag sydd arno'i angen. 9Gwnewch yn siŵr eich bod chi ddim yn meddwl pethau drwg pan mae'r seithfed flwyddyn (sef blwyddyn canslo dyledion) yn agosáu. Peidiwch meithrin agwedd anghywir tuag at eich cyd-Israeliad sydd mewn angen, a gwrthod benthyg iddo. Bydd e'n cwyno i'r Arglwydd amdanoch chi, a byddwch chi wedi pechu. 10Dylech chi fod yn frwd i'w helpu, a peidio bod yn flin eich bod wedi gwneud hynny. Bydd yr Arglwydd yn talu'n ôl i chi, ac yn bendithio popeth wnewch chi. 11Bydd yna bobl dlawd yn y wlad bob amser, a dyna pam dw i'n dweud wrthoch chi am fod yn hael tuag at eich cydwladwyr tlawd.

Rhyddhau caethweision

(Exodus 21:1-11)

12“Os ydy un o'ch pobl, Hebrëwr neu Hebraes, yn gwerthu ei hun i chi, dylai weithio i chi am chwe mlynedd, ond yna ar ddechrau'r seithfed flwyddyn rhaid i chi ei ollwng yn rhydd. 13A peidiwch ei anfon i ffwrdd yn waglaw – 14dylech roi defaid a geifr iddo, a digon o ŷd a gwin. Fel mae'r Arglwydd wedi bod yn hael atoch chi, rhaid i chi fod yn hael atyn nhw. 15Cofiwch eich bod chi wedi bod yn gaethion yn yr Aifft, a bod yr Arglwydd wedi'ch gollwng chi'n rhydd. Dyna pam dw i'n gorchymyn i chi wneud hyn heddiw.

16“Ond os ydy'r gwas yn dweud, ‘Dw i ddim eisiau dy adael di,’ am ei fod yn hapus gyda ti a dy deulu, a bod bywyd yn dda arno, 17cymer fynawyd a gwneud twll drwy ei glust i'r drws. Wedyn bydd yn was i ti am weddill ei oes (Ac mae'r un peth i'w wneud gyda dy forwyn.)

18“Paid cwyno os ydy'r gwas neu'r forwyn am gael mynd yn rhydd. Wedi'r cwbl byddi wedi cael chwe blynedd o wasanaeth am hanner y gost o gadw gwas cyflog. Bydd yr Arglwydd dy Dduw yn bendithio popeth wnei di os byddi di'n ufudd.

Yr anifail cyntaf i gael ei eni

19“Rhaid i bob anifail gwryw cyntaf i gael ei eni gael ei gadw i'w gyflwyno i'r Arglwydd – o'r gwartheg, defaid a geifr. Peidiwch gwneud i'r ychen oedd gyntaf i gael ei eni weithio, na cneifio'r ddafad neu'r afr gyntaf i gael ei geni. 20Bob blwyddyn, dych chi a'ch teulu i'w bwyta o flaen yr Arglwydd yn y lle mae e wedi ei ddewis. 21Ond peidiwch aberthu anifail sydd â rhywbeth o'i le arno i'r Arglwydd – anifail sy'n gloff, yn ddall, neu gydag unrhyw beth arall o'i le arno. 22Cewch fwyta'r anifeiliaid hynny yn eich pentrefi, fel petai'n gig gasél neu garw. A gall pawb eu bwyta – y bobl sy'n lân yn seremonïol a'r rhai sydd ddim. 23Ond rhaid i chi beidio bwyta'r gwaed. Mae'r gwaed i gael ei dywallt ar lawr fel dŵr.